Iedere ervaring die we hebben is een samenstelling van zintuiglijke indrukken. Dit geldt voor het bestuderen van een wiskunde les, het wandelen langs het strand, het boetseren van een beeld of het lezen van een boek. Zonder onze zintuigen kunnen we niet ervaren. Door onze zintuigen beleven we deze wereld, leren we en handelen we erin. Vroegere ervaringen zijn voor ons bereikbaar door een beroep te doen op de verschillende opslagplaatsen in ons geheugen. Alles wat we ooit gezien hebben, ligt in ons visuele geheugen. Alles wat we ooit gehoord hebben, ligt in ons auditieve geheugen. Alles wat we ooit gevoeld hebben, ligt in ons kinesthetische geheugen.

De representatiesystemen die NLP definieert zijn: het gezichtsvermogen/visueel, het gehoor/auditief, het gevoel/kinesthetisch, de smaak/gustatoir, de reuk/olfactoir.

Wanneer je naar een film kijkt (visueel), wekt dat vaak gevoelens (kinesthetisch) op. Deze gevoelens worden voor een groot deel veroorzaakt door de geluiden, stemmen, muziek en zelfs de stilte (auditief). Mensen hebben gewoonlijk de voorkeur voor één van deze drie zintuigen bij het registreren van een ervaring.

Wanneer je achteraf aan deze situatie terugdenkt, blijkt dat je je gewoonlijk één van deze drie zintuiglijke representaties het gemakkelijkst herinnert. Deze zintuiglijke representatie wordt het representatie voorkeur systeem genoemd.