Hoe komt men nader tot elkaar Terwijl de oorlog zo vlak bij ons raast door Oekraïne, zijn er op hoog niveau gesprekken gaande. Met het doel om tot een oplossing

True story! Tijdens mijn carrière in het bedrijfsleven passeerde mij regelmatig de overtuiging dat mijn oplossingen per definitie de beste waren. Het kostte mij moeite om denkwijzen van anderen aan

Congruentie betekent gelijkvormigheid, overeenstemming, gelijkheid. In de wereld van coaching en training wordt de term vaak gebruikt om aan te geven dat iemand eenduidig is in de lijfelijke aanwezigheid, het

De decembermaand is van oudsher een maand, waar we elkaar verrassen met cadeaus en geschenken. Die hoeven niet groot, duur of meeslepend te zijn. Persoonlijk vind ik bijvoorbeeld een gedicht

Onlangs plaatste Marcel Levi een blog over de “sessies op de hei.” Op Linkedin het beste te lezen:  Stop toch met die ellendige heidagen. Hierin pleit hij ervoor om te

Hoe ze in de Tweede Kamer uit de bocht vliegen Heb jij ook weleens van die voorvallen, dat je in gesprek bent en dat je gesprekspartner jou verliest in de

We leven in gekke tijden. Open een krant of nieuwsbericht en de berichten met rampspoed, oorlog en ziekte buitelen over elkaar heen. Dan hebben we ook nog een pandemie die

Elke organisatie kampt momenteel met enorm complexe uitdagingen. Die herken je vast wel. “Hybride werken,” bijvoorbeeld, levert lastige vraagstukken op. Hoe zorg je dat iedereen gezien en gehoord wordt? Hoe

Een paar weken geleden had ik een coachingsgesprek met man die vertelde dat hij regelmatig in conflict kwam met andere mensen. Aan de hand van twee filmpjes neem ik je

Zeventienmiljoen mensen, op dat hele kleine stukje aarde, Die schrijf je niet de wetten voor, maar laat je in hun waarde(n)… Het inhoudelijk contract in de 1½ meter samenleving Ja,

“Ik kan niet tegen arrogante mensen”, zegt de deelneemster van een leiderschapsprogramma, terwijl we samen aan het onderzoeken zijn wat ze tegenkomt in het contact met haar collega’s. “Daar sla

Aan het begin van mijn carrière werkte ik met een team waar alles lekker liep. Maar ik had één collega met wie ik altijd gedoe had. Ik begreep er niks

Vandaag kreeg ik een appje van Daphne (mijn vrouw), ze schreef: “Ik heb zo zin in vakantie met jou.” Nou ik kan je vertellen, dat deed wel iets met mijn

In de huidige tijd is het niet meer zo vanzelfsprekend dat wij ons verbonden voelen met elkaar. Er lijkt steeds vaker geschopt te worden tegen de gevestigde orde. Alles wat

We zijn allemaal wel ergens bang voor. Op het werk, bij spreken in het openbaar, in de liefde. Of bang om afgewezen te worden. Een heel normaal verschijnsel, maar voor

Er wordt veel geschreven over vrouwelijk leiderschap en meer vrouwen aan de top. En over het glazen plafond. Dat thema roept veel reacties en meer dan eens weerstand op. Er is geen eenduidige oplossing. Wat we wel weten is dat veel organisaties bij lange na niet het streefgetal van 30% vrouwen in topposities behaalt.

Al rijdend, laat ik Leiden achter mij, ga ik op in de massa automobilisten die allemaal onderweg zijn naar Ergens. Ik ga mee in de grote beweging. Invoegen, niet botsen en in je eigen baan blijven.

Diversiteit in de Boardroom en hoger management Er wordt veel onderzoek gedaan naar de rol van vrouwen aan de top, hun arbeidsparticipatie en gelijke arbeidsvoorwaarden. In een recent onderzoek van McKinsey

Yess, de vakantie staat voor de deur. Mijn kinderen hebben al vakantie. Nog even en dan is het voor Daphne en mij ook vakantie. In de zomervakantie gaan wij, net

Op het schoolplein stond een ouder me nog even op te wachten. Ze vond het een boeiende bijeenkomst, waarvan ze ook voor zichzelf wat had opgestoken.

De spiegel van het kind dat niet wist wanneer het mocht schommelen, kreeg een vervolg. Tijdens een teamdag kwam het belang van ouderparticipatie volop in beeld. De vraag kwam naar voren op basis waarvan bepaald kon worden, over het wel of niet mogen schommelen door het kind.

Het kind spiegelt in doen en laten wat het meekrijgt van de opvoeders thuis, op school, bij de BSO of in welke context dan ook. Het kind spiegelt het voorbeeld van volwassenen. Die spiegelingen zijn iets voor de opvoeders om op te pakken. En intussen mag het kind schommelen.

Spiegelingen zijn uitzichten, die er slechts een kort moment zijn. Dan verandert er al weer iets. Spiegelingen vervelen daardoor nooit. Er is altijd weer ruimte voor een nieuw uitzicht.

Als je jezelf deze systemische vragen stelt, creëer je ruimte voor het antwoord. Je staat ervoor open. Je gaat meer zien dan kijken, meer luisteren dan horen.

Ieder mens is kind van ouders. Zonder ouders is er geen leven mogelijk. In de relatie ouder – kind wordt het leven doorgegeven. De relatie ouder – kind is ten diepste bepalend voor ons leven.

“Opvoeden is het in het aardse leven op voeding brengen van het kind, totdat het kind in de eigen voeding kan voorzien.” Het is deze zin, die vanaf het moment dat ik die voor het eerst geschreven had, mijn aandacht bleek trekken.

Actueel is in het onderwijsveld, hoe ‘passend onderwijs’ vorm gegeven kan worden. Het gaat hierbij om kinderen die al dan niet in het reguliere onderwijs een plek zouden moeten krijgen.

In een relatie hebben mannen en vrouwen een authentieke plek met een eigen energie. Het is belangrijk dat de partners elkaar deze plek ook geven. Daarmee wordt bedoeld, dat de vrouw zich als vrouw beleeft en de man zich als man.

De laatste correcties aan het boek ‘Spiegelingen’ vinden nu plaats. Ja, toch nog maar een keertje, voor alle zekerheid. Uit zorgvuldigheid.

De mens is een levend wezen. Leven vraagt om beweging. Als deelnemer ondernemen we acties. Deelnemen vraagt om te bewegen. Bewegen, be-wegen, is de weg begaan. Als we de weg begaan, dan wordt de weg begaanbaar.

We bestaan, omdat er verbinding is. Het kind komt in het leven, doordat de ouders zich hebben verbonden. Het kind is verbonden met de ouders. Dat is niet de vraag. Het is eenvoudig een feit. Zonder verbinding is er geen bestaan.

Het boek is af. De presentatie is geweest. We hebben het moment in Katwijk met zo velen gevierd. Dat was heel fijn! Wat ik prachtig vond om te ervaren was, hoe goed hartelijke contacten ons doen.

Ieder mens kent een vermogen en een onvermogen. De illusie van de onafhankelijkheid voorbij, levert het onvermogen ons op, dat we een hulpvraag aan een ander mogen stellen en ons zo verbinden.

We worden er echt niet beter van, als we allemaal gelijk zijn. Het wordt volgens mij vooral heel saai dan. Het verschil maken lukt niet. Elkaar aanvullen gaat niet. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het leven begint als steeds met aannemen en dat betreft ook het aannemen van de principes waarmee ieder mens, als kind van ouders, het leven heeft gekregen.

Mensen groeien op in een wereld waarin niet alles ideaal is, soms zelfs verre van dat. Van kleins af aan leren mensen hun kinderen om in een onvolmaakte situatie te overleven. Dit overleven vraagt om bepaalde gedragspatronen aan te houden.

Misschien ben je net als ik weer terug van vakantie. Voor mij was het een enerverende periode. Het is fijn om weer door het huis van Plata te banjeren.

In de relatie ouder – kind gaat het over het kind, over de ouder en over de relatie tot elkaar. Zo zijn er drie principes te onderscheiden.

Opvoeden vraagt de volwassen taak op te nemen om open te staan voor wat het kind in je wakker roept.

De taak van de ouder is het leven in liefde door te geven. De taak van het kind is het leven in liefde aan te nemen.

Slenterend door de stad Leiden, met haar mooie huizen, grachten en straten, hoorden wij (mijn collega Koert en ik) ineens een doffe klap, alsof er iets tegen een raam aan vloog. Even verderop lag een vogel op de grond, dichterbij gekomen zagen wij dat het een specht was.

Al een tijdje vliegt er hier bij ons in de buurt een opvallend blauw met oranje vogeltje, een ijsvogeltje. Ik kom hem vaak tegen als ik onze hond Fiep ga uitlaten.

De wereld om ons heen is constant in beweging en dat vraagt van mensen en organisaties om daarbinnen hun plek in te nemen. Hoe doe je dat je plek innemen?

OPDENKEN IN EEN PROFESSIONELE CULTUUR Dankbaar dat mijn eerste klus er weer een is met een schoolteam dat zich ontzettend graag wil ontwikkelen richting een professionele cultuur. Met elkaar gestoeid,

Mensen zijn geneigd stress te vermijden. En veranderprocessen in organisaties en teams leiden juist tot stress. Of het nu angst voor het nieuwe is, bijvoorbeeld bij de ontwikkeling naar een