Mieke

 

Wat ik schreef toen ik thuis was:

Ik zie scherp, scherper dan ooit
Als ik buiten loop, door het park.
De wereld om me heen, details, kleuren ik zie dingen anders, een andere blik

Ik voel me licht, ik kan het laten
Wat precies, dat weet ik nog niet
Hoeft ook niet

Ik fiets in de regen, in t schijnsel
Van de lantaarnpalen, merk ik op
Dat alles zich spiegelt in ’t natte wegdek hoe prachtig,
Wat ’n ruimte voel ik en de regen deert me niet, een ander perspectief
Ik wil naar huis, naar mijn plek dezelfde plek, met een nieuw perspectief